برای مسافر کوچکم : کم کم به زمان آمدنت نزدیک می شوم.دغدغه هایم همگی شکل دیگری گرفته اند. حالا تمام خوبی ها را برای تو می خواهم و همه نگرانی ام این است که نکند ، نشود ، نیاید روزی که احساس کنم نتوانسته ام برای تو بهترین باشم.حالا که فقط تا آمدنت به اندازه یک چشم بر هم زدنی فاصله است انتظار کشیدن سخت ترین کار زندگی ام شده است. این لحظه های ممتد را صبوری کردن با هزاران فکر جور و ناجوری که به سرم می زند ،توامان، زندگی را تبدیل به یک فیلم صامت طولانی کرده اند...