دیگه نوشتن تو این وبلاگ هم منو ارضا نمی‌کنه.چون مجبورم خیلی‌ از حرفا رو نزنم و دچار یکجور خود سانسور شدم. از طرفی‌ حدود یک ماه هست که یه دفتر خاطرات خوشگل گرفتم و اتفاق‌ها ، احساسات و عقایدی رو که نمیتونم جای دیگه بگم، اونجا مینویسم.
خوب به نظر من روش‌های سنتی‌ گاهی وقتها بهتر جواب میدن.دیگه کمترین مزیت دفتر خاطرات اینه که درش راحت و آزاد هستی‌ و هر جور که دلت می‌خواد مینویسی.
...
این روزها من در حال تجربه اتفاق‌های جدیدام.شاید یه روزی اینجا نوشتم . دیگه مثل سابق هم دلتنگ نیستم چون می‌شه گفت عادت کردم و به خودم میگم ۲ماه دیگه بر می‌گردم ایران. فقط کمی‌ این تجربه جدید انرژی بره ومن امیدوارم از پسش بر بیام.
...
تعطیلات تابستانی تمام اعضای گروه ما تقریبا شروع شده و بخش عملا خالیه.منم دیگه حوصله رفتن و تنها نشستن تو یه اتاق رو ندارم ! آخه استادم هم رفته! چه کار کنم؟ این سوئدی‌ها تمام برنامه‌هاشون سر جاشه ، کار به جای خود. تفریح به جای خود .زمانی‌ هم که اختصاص میدان به یه کار خاص ، محاله برنامه دیگه براش بریزن.بی‌ برو برگرده برنامه شون.
حالا من چه کار کنم که هنوز برنامه خاصی‌ ندارم برا این روزهای بلاتکلیفی!