دیروز فیلم "در حال وهوای عشق" (In the mood for love)را دیدم ،فیلمی سرشار از نمادهای زیبا...داستان فیلم در مورد زندگی روزمره انسانهاست. انسانهایی که زندگی هایشان چند لایه است.این فیلم به طرز بسیار ماهرانه ای عشق و خیانت را در هم می آ میزد .منشی زیبا و جوانی به یک ساختمان اسباب کشی میکند.همسر او در خارج از کشورش در ماموریت است و هر سه چهار هفته یک بار به شانگ های و نزد همسرش می آید.از طرفی درست در همان روز اسباب کشی"سو"، مرد نویسنده ای به همراه همسرش به آپارتمان مجاور "سو" اسباب کشی می کنند.در طول فیلم هرگز همسران این دو نفر دیده نمیشوند.فقط در چند سکانس صدای انها به گوش میخورد.همسر مرد نویسنده نیز همواره در سفرهای کاری است و یا معمولن شبها دیر به خانه میاید بطوریکه مرد نویسنده در موقع امدن او خواب است.منشی جوان و مرد نویسنده به مرور زمان متوجه می شوند که همسرانشان به انها خیانت میکنند و پس از ارزیابی شواهد به این نتیجه می رسند که همسرانشان با یکدیگر رابطه دارند...در گیر و داردرک این درد مشترک، احساسی عمیق میان خود آنها شکل میگیرد.اما این عشق و احساس عمیق هرگز بیان نمی شود و تا آخر فیلم به صورت راز در درون شخصیت های فیلم حفظ می شود و در پایان فیلم هر کدام از شخصیت ها راز عشق خود را تنها برای خودشان بازگو میکنندبی انکه به همسران خائنشان خیانت کنند.

فیلم "در حال و هوای عشق" فیلمی است با حال و هوای فیلم های مدرن و گاه پست مدرن.کادر بندی ها ،فیلم برداری ، رنگ بندی صحنه ها و دست اخر دیالوگ بازیگران اصلی فیلم همه اش حاکی از این است که کارگردان هونگ کنگی فیلم "وانگ کار وای" یک اثر بی نهایت زیبا وهنری را در اختیار بیندگان خود قرار داده است.

بهتان پیشنهاد میکنم دیدن این فیلم را ازدست ندهید!