11/22/2008

روزهایی که پشت سر گذاشتم روزهای به مراتب خاطره انگیزی بوده اند .روزهایی سرشار از تجربه های نو.اینها زمانی دست نیافتنی بوده اند و حال تردی و تازگی شان چندان باورم نمیشود از علی عزیز و پریا ی مهربانم به خاطر تبریکشان بسیار ممنونم.
و اما اینکه چرا دیگر کم پیدا شده ام! درگیر یک سری کار های اداری و نامه نگاری های مرتبط با آن هستم که تمام تمرکزم را از من گرفته।نمی دانم نهایت قضیه ختم به کجا می شود اما امیدوارم که نتیجه تمام این مکاتبات مثبت باشد و ما بتوانیم برای یک فرصت مطالعاتی شش ماهه راهی دیار فرنگ شویم. قرار است که اگر بخت با ما یار شود و کارهای ویزایمان اوکی، به جنوب فرانسه سفر کنیم و ببینیم شیمیدانهای فرانسوی چه خوابی برای شش ماه آتی مادیده اند؟ !البته روزهای مبهمی هم در پیش است که باید آمدنشان را صبوری کنم،برنامه هایم همگی تهشان نامعلوم است،نمی دانم کی قرار است از این بلاتکلیفی های ممتد رها شوم.اگر نمی نویسم یا به دوستانم سر نمی زنم همه شان را بگذارید به حساب اینکه فعلن دغدغه های زندگی ام خیلی بیشتراز آن است که فرصت حتی لحظه ای وب گردی را داشته باشم.تنها هنر کنم یک جک میل ساده انجام بدهم.یاد روزهای کم دغدغه به خیر که یک قهوه گرم و یک منیتور پر از پنچره های رنگارنگ تنها دغدغه ام بود!

3 comments:

mohammad mo said...

salam
be web loget oomadam tora ra samimi va sadegh va tavanmand didam.man zolal va jary boodan dar zendegi ra mohem midonam.inke ba khodet sadeghi khosh be halet.

Anonymous said...

سلام مريم جان. اگه اينو نمي نوشتي ديگه داشتم كم كم باهات قهر مي كردم چون فكر كردم حتما يك چيزي شده كه ديگه تحويل نمي گيري. تقريبا از پارسال تا حالا تمام كامنت هايم را بي جواب گذاشته بودي. برايت آرزوي موفقيت و سلامتي و سربلندي دارم هر جا كه هستي.

Anonymous said...

سلام مريم جان . منم دوستت دارم. هنوزم خاطره روزي كه اومديم خونه تون يادمه. نمي دونم بازم مي تونيم همديگه رو ببينم يا نه؟ هتل دلوار را يادته؟ هنوز يادم نمي ره اون صحنه اي كه تو و شكوفه از پله ها اومديد بالا و من براي اولين بار ديدمتون . مي دونم كه خيلي گرفتاري مي دونم توي اين دوره و زمانه نبايد از هيچكس انتظاري داشت. خودمم گرفتارم يعني بچه ها ديگه فرصتي برايم باقي نمي گذارند بعضي وقتها مي بينم 4 ساعته كه دارم توي خونه راه مي رم آخرش ميگم ولش كن بقيه كارها باشه براي بعد. هميشه به يادت هستم