دل بي دوست

تقديم به صادق ترين صبح زندگيم:
هدیه دوست
گلی را که دیروز به دیدار من هدیه آوردی ای دوست
دور از رخ نازنین تو امروز پژمرد
همه لطف و زیبایی اش را
که حسرت به روی تو می خورد و
هوش از سر ما به تاراج می برد
گرمای شب برد
صفای تو
اما گلی پایدار است
بهشتی همیشه بهار است
گل مهر تو در دل و جان
گل بی خزان
گل تا که من زنده ام ماندگار است
فريدون مشيري
...
پ.ن : در حجم وسيع اين همه اندوه حضور تو تنها بهانه درك ترنم باران بود.اين روزها ميدانم كه چرا ميگويند: دل بي دوست دلي غمگين است .خوب ميفهممش.خوب خوب!